Sinalin ni Marilen Vizco-Adriano
IKA-APAT NA ARAW NG NOBENA PARA SA DAKILANG KAPISTAHAN MG MAHAL NA BIRHEN NG LOURDES
HOMILIYA NI LUB. KGG. FLORENTINO G. LAVARIAS, D.D.
PEBRERO 5, 2022
“Sapagkat ako’y tao lamang”, kung minsan po ito ang ating sinasabi. Kung minsan ito din ang ating iniisip na tayo ay tao lamang. Maliit lamang tayo. Kanino po natin kinukumpara ang ating sarili kapag sinasabi nating “sapagkat tayo’y tao lamang?” Siguro hindi natin alam na kinukumpara natin ang ating sarili sa Diyos. Sabagay, kapag tayo ay nakararanas ng biyaya sa Diyos, kapag tayo’y nakakatagpo ang Diyos, ito nga naman ang lumalabas sa atin, nakikita natin kung gaano tayo kaliit.
Ito ang naranasan ni Pedro sa ating narinig na Ebanghelyo. Sa kanilang pangingisda magdamag, wala silang nakuha. Ngunit nang inutos ni Hesus na ibaba sa malalim ang kanilang lambat, ewan ko kung sumunod nga si Pedro. Baka pa nga siguro, tumatawa siya. Tumatawa siya dahil magdamag nga wala silang nakuha pero ginawa pa rin niya ito. Ewan ko kung ginawa niya ito upang sa gayon mapagtawanan itong si Hesus ngunit nang ito’y kanilang ginawa, nang kunin na nila iyong lambat na kanilang inihulog, anong nangyari? For the first time, sila’y nabigla dahil ang dami-daming mga isda. Sino kaya ang may kagagawan nito? At ito’y pinapahayag sa atin ng Banal na Manunulat sa Ebanghelyo, nakatagpo ni Pedro ang Diyos. Ganoon na lamang ang kanyang sinabing, “Lumayo ka sa akin, Panginoon, dahil ako’y makasalanan”.
Isang pag-amin na sa harapan ng Diyos, nakikita natin ang ating pagiging maliit at pagiging makasalanan. At kung titingnan natin, ito rin ang diwa na nakita natin sa dalawa pang pagbasa. Sa Unang Pagbasa, si Propeta Isaias ay nagkaroon ng karanasan nang siya’y pumasok sa Templo at doon nagkaroon rin siya ng pakikitagpo sa Diyos. Nakilala ang kabanalan ng Diyos at sa kanyang naranasang ito, nasabi niya “Naku, kawawa na ako ngayon kasi nakita ko ang Diyos. Ako na makasalanan, ako na maliit lamang.” Iyon ang kanyang nadama. Ang kadikalaan ng Diyos, ang kanyang kabanalan at ang kanyang pagiging makasalanan at maliit.
Ganoon din sa Ikalawang Pagbasa na hango sa Unang Sulat ni San Pablo sa mga taga-Corinto. Ano ang kanyang ipinahayag? Sabi niya, “ako ay makasalanan. Ang totoo nito, ako lang lumulupig sa bayan ng Diyos.” Nakita niya ang kaniyang pagiging maliit sa harapan ng Diyos, nguni’t ang pagkakaiba nito sa sinasabi nating “sapagkat ako ay tao lamang, sapagkat ako’y makasalanan lamang,” para bang wala tayong halaga. Nguni’t narinig natin sa mga pagbasa, totoo sa harapan ng Diyos tayo’y maliit, ngunit kailanman ang Diyos ay hindi nya tayo minamaliit. Ang totoo nito, ayon na rin sa diwa ng mga pagbasa, ang tao na kanyang nilikha, ito’y gagawin niyang kanyang kamukha. Ang taong kaniyang nilikha ay itatanghal at gagawing dakila.
Si Pedro na isang makasalanan, anong sinabi ni Hesus?- “Huwag kang matakot dahil simula ngayon, ang ginagawa ko ay gagawin mo rin.“ We will fish for men, mangingisda tayo ng hindi isda, mga tao ngayon ang ilalapit natin sa Diyos. Kay Isaias, nakita niya ang kaniyang pagiging makasalanan, nguni’t sinabi ng Panginoon sa kanya, “Lilinisin kita”.Nilinis ng Panginoon ang kanyang pagkakasala. At pagkatapos, isinugo si Isaias, dala niya ang pangalan ng Diyos. Kinilala niya ang kanyang pagiging maliit nguni’t siya’y hinirang ng Panginoon at ginawa siyang isang alagad na kaniyang isinugo.
Ganoon din si Pablo, isa siyang tumutuligsa sa mga Kristiyano, isa siyang nagpapahirap at lumulupig sa bayan ng Diyos ngunit siya’y tinawag ng Panginoon. Kinilala nya ang kanyang pagiging makasalanan at anong nangyari? Itinanghal Niya ito at ginawang isang apostol. At ito rin ang palaging binubuksan at ipinapaalaala sa atin ng ating Mahal na Ina. Di ba yung inaawit po natin kung minsan sa Magnificat, anong sinasabi ng Birheng Maria? Ako na dukha ay hindi Niya kinalimutan. Ako na isang mababa ay Kaniyang kinalinga. At iba’t-ibang kagandahan ang ginawa Niya sa aking buhay. At mula ngayon pupurihin ako ng mga tao hindi dahil sa aking sarili kundi dahil sa ginawa ng Diyos sa akin. Sa diwa nitong iniiwan na paalaala ng ating Mahal na Birhen, sa diwa ng Mabuting Balita at ng pagbasa sa mga Salita ng Diyos, ano ang makikita natin dito?
Ang ipinapahayag sa atin ng Diyos na kailanman ikaw, ako, hindi Niya tayo minamaliit. Kailanman, kahit sa ating pagkakasala, hindi tayo pinapawalang bahala ng Diyos. Ang totoo nito, sa isa pang Sulat ni San Pablo sa mga taga-Roma, Chapter 8, sinabi niya na makasalanan pa tayo, tayo’y minahal na ng Diyos. Makasalanan pa tayo, namatay si Hesus para sa atin. Ganyan tayo kamahal ng Panginoon.
Ang ating Santo Papa sa kanyang mensahe para sa darating na kapistahan ng Lourdes sa February 11, we are being invited to look at the mercy of God, na ang Diyos ay maawain. Kung minsan iyong mga may sakit- kahit tayo, siguro po tayo nagkasakit na tayo, tapos we begin to ask bakit ako pinaparusahan ng Diyos? Ano bang ginawa kong kasalanan? Di po ba ganoon? Na kung minsan ito ay sumasagi sa ating isipan. Sinasabi sa atin ngayon ng Mahal na Ina at sinasabi rin sa atin ng Diyos sa kanyang mga salita na narinig natin, “Kailanman ay hindi kita parurusahan. Ikaw ay mahalaga sa akin.”
Ang ating Santo Papa- hinihikayat niya tayo na tingnan at makita ang ating mga kapatid na mga may sakit. Kapag ang isang tao ay may sakit, kung minsan ang kanyang nadarama para siyang nawawalan na ng halaga, di po ba? Parang siya’y itinabi- at pumapasok na dito iyong iba’t- iba pang bigat ng kalooban, discouragement, depression, panghihina ng pananalig at pananampalataya, at kung minsan ay pumapasok pa rin yung takot lalo na ngayon kapag nagka-Covid, iniisip natin “paano na ito?” They feel isolated, na sila’y nag-iisa. Ano’ng paanyaya sa atin ng Santo Papa? Ano’ng paanyaya sa atin ng Panginoon? “Hindi kayo nag-iisa at kayo’y nananatiling mahalaga.” Sino ang magpapahayag nito? Tayo na katawan ni Kristo. Isa pong magandang ginagawa natin ngayon ay iyon pong paanyaya ng Santo Papa- iyong Synodality. Na tayo’y isang buong angkan na naglalakbay ng sama-sama na mahalaga dito tinitingnan natin iyong naiiwan.
At kung minsan iyong naiiwan ay iyong mga kapatid nating may sakit. Isang paanyaya sa atin ng Panginoon bilang Kaniyang katawan, dalhin natin ang kaniyang pagkalinga, dalhin natin at ipadama ang kaniyang pagpapahalaga sa kanila sa pamamagitan ng pagtulong, pagtuwang, panalangin, at kung pwede pagdalaw. Ang maysakit ay naghihintay ng dalaw, puwera lang po iyong may Covid –bawal po! Pero puede silang tuwangan, tulungan, siguro virtual kahit magkausap at ipadama na hindi dapat maliitin ang sarili dahil mayroong Diyos na nagpapahalaga sa kanila.
Ikalawa, ano pang paanyaya ng Panginoon? Tayo -huwag nating maliitin ang ating sarili dahil tandaan ninyo bilang mga binyagan, hindi tayo “just-just” o “basta –basta.” Bakit? Mayroon tayong kapangyarihan. Mayroon po kayong kapangyarihan tulad ng kapangyarihang ibinigay ni Hesus sa kanyang mga alagad.
Tandaan ninyo nang kayo’y nabinyagan, nang tayo’y nabinyagan, tayo’y nangako, di po ba? Natatandaan niyo kung ano yung unang tinanong ng pari nung tayo’y nabinyagan? Huwag po ninyo sabihin sa akin “Eh Bishop, maliit pa lang ako noon”. Yes, maliit ka pa lang noon pero habang lumalaki tayo, inuulit natin iyong tanong na iyan. Kailan po iyon? During Easter, diba? We renew our baptismal promises. At ano ang unang tanong? Itinatakwil mo ba si Satanas? Kung kaya nating itakwil si Satanas, sino’ng mas malakas? Ikaw o si Satanas?
Kaya, hindi tayo basta- basta dahil ang Diyos na naging tao ay sumasaatin. Kaya mayroon tayong lakas laban sa masama at ang lakas na iyan ay maaaring pagsama-samahin upang magiging matatag at magiging epektibo. Sa atin pong kapanahunan ngayon, eto ang ginagawa ng mga naghahasik ng disinformation, mga trolls, pinagsama-sama nila ang kanilang lakas kaya lang hindi lakas laban kay Satanas kundi laban sa mabuti at totoo. How can we confront this? Balikan natin iyong ibinigay na kapangyarihan ng Diyos sa atin. Ang lakas ng kapangyarihan laban sa masama. Huwag nating maliitin ang ating sarili dahil mayroon tayong Diyos kumikilala sa lahat ng ating pagkukulang at pagkakasala, ikaw ay isusugo niya upang makaisa Niya sa kanyang ginagawang maganda at pagliligtas.
At pangatlo, ano pa ang Mabuting Balita na dadalhin natin? Ito rin po ay paanyaya sa atin upang makita natin ang ating gagawin sa May 9. Hahanap tayo ng lider na hindi tayo minamaliit. Hahanap tayo ng lider na tutulungan ang bansa upang tayong mga Pilipino ay makita natin iyong ating dangal, makita natin ang ating kapangyarihan laban sa masama at ito ang ating bibigyan ng patotoo.
Sa Pampanga po, mayroon tayong mga lay people doon, sila’y gumawa ng pamantayan at sila’y nagdarasal at nagninilay, they discern. After discerning, doon nila gagawin ang kanilang pagpili sa pamamagitan ng kanilang boto. They do not rely on surveys. They do not rely on what people say. Kundi sila’y nagdarasal, nagninilay at nakikinig sa pamamagitan ng panalangin. Ito ang paanyaya sa atin ng Panginoon. Kaya nga sa pagpapatuloy nitong ating pagdiriwang, walang patid tayong manalangin sa Diyos sa pamamagitan ng Birheng Maria. Seventy years, siya ang ating kasama tungo sa pagkakaisa at pananampalataya. We look forward, ipagpatuloy nawa niya iyong pag-antabay sa atin at ang maging bunga ng ating debosyon ay iyong pagbibigay pahalaga ng Diyos sa ating sarili at sa ating kapwa, lalung-lalo na sa mga dukha, sa mga maliliit, at mga may sakit. Amen.
#NSOLLPH #lourdesOFFICIAL
